Uit de kamer van mijn 13-jarige zoon hoor ik regelmatig vloeiende Engelse conversaties. En we hebben al ‘enkele’ meningsverschillen gehad over het punt dat hij ons niet hoorde, omdat hij volledig afgesloten met koptelefoon en bijbehorende microfoon in zijn spel zat. Het nieuwe buitenspelen betekent in ieder geval minder buitenlucht dan wij ‘vroeger’ binnen kregen. Maar wat betekent deze ontwikkeling voor merken die ‘kinderen’ en ‘jongeren’ als doelgroep hebben? Ze kijken weinig tot geen televisie meer en spelen minder buiten.

De kracht van ‘influencers’

‘Knolpower’, wordt er regelmatig geroepen als ik met mijn 9-jarige zoon met ‘KP-shirt’ ergens loop. Glunderend van trots huppelt hij dan door. Hij is opgemerkt, hij wordt gezien.

De dag start hij dan ook steevast met het bekijken van de vlogs van Enzo Knol en nog meer vloggers waarvan ik lang niet alle namen ken. Kijkend naar hoe zij de games spelen. ‘Wat is hier zo leuk aan’, vraag ik hem. ‘Gewoon, de grapjes die hij maakt’. Maar tussen de regels door wordt de jeugd ook ‘lekker’ gemaakt voor nieuwe skins en dansjes voor bijvoorbeeld Fortnite. Dansjes en skins die zijn vrienden op school wel allemaal hebben…

Ook zelf merk ik dat ik gevoelig ben voor mooie beelden

Winkelen doe ik inmiddels via InstaStories of via de advertenties die ik voorgeschoteld krijg via Facebook. ‘Toevallig’ is dat kleding of zijn dat producten in mijn smaak.

Pas las ik een artikel over algoritmes en dat deze het gaan winnen van Google als zoekmachine. En weet je, ik geloof het. Hoe vervelend ik die ‘cookiemeldingen’ ook vindt, ze bieden wel degelijk voordeel. Bijvoorbeeld voor mij in het efficiënt online winkelen.

Zoveel mensen, zoveel meningen…. Natuurlijk ben ik ook benieuwd naar jouw mening.